today!!!

ok...
pernah x korang stranded sorg2 in the middle of the road??? well, I DO!
huk3... T__T

pada satu hari, like the other normal days, she decided to have dinner ngan kengkawan die... elok2 tgh bersiap, ujan pon turun dgn lebat nyer... so, die decided utk tunggu beberape minit utk bergerak...
"haish, lambat plak ujan nie nak berhenti... x pelah, redah je lah."
redah punya redah, abis baju die basah lenjun... (eh, btol ke aku eja nie? lenjun ke lencun??? bedal lah)
masok je dlm kete, die pon start la engine... vroom, vroom...
"alamak, lebat gler ujan nie... relax la dlu dlm kete nie.. haih..."
5 min kemudian...
"eh, dah lambat la... kene gerak nie.."
die pon ngan happy nyer memulakan perjalanan nye dgn mmbaca doa menaiki kenderaan... (wah, skema gler)... Amin...

sampai je simpang 3, traffic light menunjukkan lampu merah... die pon berhenti sebelum garisan kuning...
apabila lampu bertukar ke hijau, die pon memecut kan kereta nye dgn laju... ejok2 tgh tekan minyak, tetibe je banjir kat tempat yg x pernah banjir.. die pon slow down kat kawasan tue... ghupe2 nyer, banjir tue teramat la dlm... dan apabila dah lepas kawasan banjir tue, die pon tekan la pedal minyak tue...
tekan punye tekan... "ek, asal x bergerak keta aku nie?? uwaaa, nape nie???"
dgn cuak nyer, die pon stop la kete die kat tepi... dgn tarik nafas panjang, die pon try blek start kete die... try punye try, kete tue pon mati kat tepi jln tue... "uwaaa... apa patut aku buat nie??!!!"
ok.. dgn tenang nye, die pon call la ayah die utk meminta bantuan... "tut tut.. tut tut.. hello.."
"hello, ayah!! mcm mane nie... kete x bley start... rasa nyer kete masok air la.... mcm mane nie???!!"
dgn relax nyer ayah die pon menjawab... "la iya ke?? cube tggu 5 min than baru start balik... lg 5 min nnt ayah call balik ok..."
dgn blur nye die pon tggu la 5 min seperti yg di suruh oleh ayah nye itu...
selepas 5 min, die pon cube la try start die punye kete... dan sungguh menyedihkan, kete die still x bley start... ayah die pon call blek... "adik tggu la foreman tue dtg, ayah dah call dah.. nnt die sampai.. nah, amik no tepon die... call die ok.."
huk3... x bley ke ayah die datang??? haih =.='
dan 30 min berlalu... foreman tue still x sampai2 lg...

untuk menjadi kan keadaan bertambah buruk, phone credit die pon abis sebab byk sgt call ayah die... 
"alah, abis credit plak... x pelah... credit advance kan ade..."
teett teett teett, die pon request la credit advance... 
"asal phone nie!!! stuck la plak... ishh!!"
teett teett teett... die pon menekan phone die... pap.. phone die padam...
arrrggghhhhh!!!! phone mati!!!!

• patut kah die menangis??? no, crying won't solve anything...
• patut kah die termenung??? 
• atau patut kah die tunggu sampai foreman tue datang???

setelah 2 jam berlalu, dgn foreman tue pon x sampai2 lg, die pon amik ikhtiar dgn menanya org di situ...
with her shivering legs, die pon pergi lah kat kedai berdekatan utk meminta bantuan...
"emmm, pak cik... pak cik ade x charger phone nokia x???"
"alamak saye x gune nokia la dik.."
"alaaa, ye ke... kete saye rosak la pak cik, bley x saye nak pinjam phone pak cik.."
"tp saye x dek credit, msg bley la..." haih, msg pon jadi lah...

lepas je die send msg kat ayah die, elok plak foreman tue sampai dpn mata... yay!! foreman dah sampai!!!
foreman tue pon check la kete tue.. 'ketang ketung'... 'ketang ketung' foreman tue buat keje...
foreman tue pon berkata.. "hai ya, keta lu masok air la.. itu pasal la dia x mao setat... lu tggu sini kejap ah, saya pegi amik saya punya spanar.."
uwaaa... kene tinggal lagi... pak cik foreman.. jgn pergi!!!... TT_________TT

die pon pergi lah tggu kat kedai pak cik tue td... dgn muka yg lemah longlai, die pon berbual la dgn pak cik tue... dgn tidak semena- mena, pak cik itu pon berkata- kata...
"saya nie x lah tua sgt... jgn la panggil saya pak cik.."
bdak pompuan tue pon berfikir... "e'eh pak cik nie.. x kan nak panggil abang kowt... simpangggg~~~"

dan tetiba, mak die pon muncul kat situ... alang kah bahagia nya dia jumpa mak dia kat situ... nie yg dia sayang mak dia nie!!! mak!!! I LOVE YOU SO MUCH!!!
die pon tggu la dlm kete mak die... 45 min tunggu, akhir nya foreman tue pon dtg balik... die pon repair la keta die... dan AKHIR nya, keta die pon bley start balik.... yay!!!
die pon balik la ke rumah die dgn x dapat dinner bersama kwn2 nye itu.... dan die juga di escort oleh keta mak die yg dipandu oleh abang die... hehehe...
dan di situ lah tamat nya kisah die pada hari ini...

klu korg nak tao... si dia dlm cerita nie, aku lah orang nye... betapa sedih nye perjalanan aku pada hari ini... huk3... T___T... rugi plak x amik automotif mase skills dlu...
p/s: kepada pak cik td, terima kasih la sebab tolong saye td... (saye still nak pggl pakcik, pakcik ok...)